Even penny wezen. ;)

[braafmeisje]

Topic even door gelezen, maar vind dat lusje echt een goede tip.

Dat ga ik zelf ook maar eens uit proberen..

[Ayasha]

Gisteren een 2e plek kunnen rijden met de kleine man met 64.21% en een eerste met 74.29%!!
Flinke man!!! de trainingen en lessen werpen absoluut zijn vruchten af!!

[Kiwiko]

SUPER!!

[Ayasha]

En zo leuk he dat zo'n paard daar niet het flauwste benul van heeft...
Mijn kleine grote vriend..

[valaise]

Mooi zo.
Al je oefeningen werpen vruchten af !

[Ayasha]

Zo heb weer iets meer energie (was gisteren geen mens vandaar de korte melding gezien ik toch wel erg trots was) dus ietsje uitgebreider; Staan hier en daar misschien wel nog vlaamse woorden tussen... Had dit eigenlijk eerst naar mijn ex-collegas gezonden die graag over mijn wedstrijden horen..

Zondag ging ik, zoals ik al zei, desnoods met en plooistoeltje op wedstrijd maar ik zou gaan! De dag begon al fantastisch, ten eerste is mijn organisatie-talent nog altijd 0.0 waardoor er altijd wel iets misloopt maar nu kwam ik al laat aan op weide, bleken de pony's uit hun weide ontsnapt. Weide de draad terug gezet, pony 1 gevangen en terug gezet waar hij hoorde, pony 2 gevangen, er bij gezet. Ik ga de poort open doen, gooi de andere draad aan de kant want moest met mijn auto er door, wil binnen rijden.. Loopt pony 1 terug op de verkeerde weide... Grmbl! Stik dan!! Auto voorbij de poort gereden, poort dicht zodat die rotbok niet het bos in kon terwijl ik de trailer ging aanhangen. Inmiddels kwamen mama en haar nieuwe vriend ook aan, nieuwe vriend hielp nog even met aanhangen terwijjl mama de draad terug probeerde te herstellen. Pony 1 terug gevangen want die laat zich niet vangen door mama (ik ben er nog altijd niet uit of Phara "trust issues" heeft en mijn houding toevallig niet bedreigend vindt omdat ik zelf klein van stuk ben of dat het gewoon een klere-pony is die mij toevallig wel genoeg mag om zich te laten vangen maar om één of andere reden laat hij zich eigenlijk enkel door mij benaderen.. En mijn man is het ook ooit gelukt hoewel je eerder kan stellen dat Phara hem benaderde toen ie al 40 minuten op zijn hurken zat te flemen met 'm... ) en op weide gegooid, poort weer open, auto en trailer zo gezet dat er langs één kant "een wand" was want Sam laden op wedstrijd is geen probleem maar thuis vertrekken wil ie nooit... ). Sam vangen, Pretty over haar doos geven omdat die niet mee mocht maar toch goed op weg was om mee te gaan, heb ergens tussendoor de tijd gevonden om sam's voer klaar te maken, dus Sam op de poetsplaats, Sam eten, baasje knotten.
Tussendoor heb ik ook nog 50kg voer in de bakken gedaan (toen heb ik ook zijn voer klaar gemaakt vermoed ik), de vriend van mijn moeder hielp ook nog even met de andere voerzak.. Leuke man is dat! Blij dat mijn moeder zo iemand gevonden heeft nu.

Goed, Sam zijn fleece-dekentje op ipv zijn regendeken en naar bosscherhof.. Pfoeh!!
Je zou denken; we zijn er... Ja niet dus.. Inschrijving betalen, Sam er af, Sam zadelen.. Sh*t!! Waar is mijn singel...
Inmiddels waren twee van mijn beste vrienden aangekomen., Mama en R zouden wel naar de weide rijden en terwijl stapte ik Sam aan de hand alvast warm (dan kon ik zo snel ik er op ging direct beginnen draven want het begon krap te worden stillekes aan.). Ik heb even overwogen om er desnoods zonder zadel op te springen maar in de regelementen staat dat ie gezadeld moet zijn dus ik vreesde dat ze me dan de bak zouden uit sturen.. :')
mama terug met de singel en.. Ohja! Tok!! Ik schiet al keihard in de lach inmiddels en zeg "goh da's ook waar ja... Die had ik ook niet bij"
Mama rolt met haar ogen en mompelt iets van "soms zou ik willen dat gij wat meer stress had met zo'n dingen..."
Enfin om een plaatje te schetsen;
Die twee vrienden waren vakkunidig Sam's zadel aan't opleggen, mama hielp mij met Sam's hoofdstel aan te doen (Sam was zo overweldigd dat ie bleef stilstaan maar hij heeft nog altijd liever dat ik zijn hoofdstel aan doe, hij is er wel makkelijker in geworden maar de oortjes blijven toch een gevoelig punt en dan heeft ie gewoon liever dat "zijn" (ja ik ben van Sam) vrouwtje dat doet.). Vervolgens kon ik dus mijn jogging uit doen en mijn laarzen aan, alles bij elkaar zoeken terwijl mama proevenboekje enz zocht (en de hond los maakte die ik aan de trailer gebonden had om mijn handen vrij te maken) terwijl Vriendin verder met Sam rond stapte en haar man zich alvast ontfermde over de camera... Ik had meer grooms mee dan taken om te verdelen.. :')

losrijden ging goed maar dat gaat met Sam al langer goed, 'tzijn de proeven waarin hij verstijfd... Dan liep hij niet meer fijn door...
Kom de bak van de proeven binnen, zit daar een ex-collega-wedstrijdruiter van mij te jureren... "Hey Kathleen! Is het goed als ik even naar toilet ga?"
"ja hoor, mag ik binnen?".. In haar haast zegt ze "ja doe maar" maar eigenlijk zou ze nee gezegd moeten hebben.. Máár ik heb officieel toestemming van de jury dus hup, met Sam tussen de hekjes en extra verken-tijd die ik gebruikt heb om hem eens tussen de witte hekjes er doorheen te rijden. Niks in elkaar krimpen.. Lopen dedju! Enfin, had hem wel op 1 rondje er doorheen (en één keer mag je toch altijd wel rond gaan) dus op zich had het sowieso wel gelukt, maar de tip om iets minder voorzichtig te zijn met hem en een keer op wedstrijd zo iets te hebben van "gewoon lopen en niet moeilijk doen" was dus een goeie... Maar de overige tijd heb ik gebruikt om dus effe de puntjes op de i te zetten.. Proef ging fijn behalve dat ik na de 2e lijn ineens geen adem meer kreeg... Shit.. hartslag omhoog, middenrif dat niet meer goed "uit" wil zetten.. Hyperventilatie ... Here we come! Sam voelde iets veranderen en wilde stoppen maar ik dacht "zo lang ik niet flauw val rijd ik hem uit!" dus ik geef been, ietsje te veel, springt ie in galop.. Nah geen man overboord, klein foutje.. Gecorrigeerd en door gereden, van mijn diagonaal lichtrijden geprofiteerd om even diep in en uit te ademen maar dat was niet genoeg, of net wel afhankelijk van hoe je het bekijkt. Kreeg halfweg pijn in mijn middenrif maar heb wel de proef kunnen uit rijden dus.. :') Kwas uiteindelijk wel blij dat ik hem naar stap mocht zetten (laatste lijn is  stap) want in stap kon ik weer dieper in ademen.. Af gegroet, ring uit gereden en tegen mama gewoon gezegd "moet er af, geen adem" dus er af gesprongen en er langs op mee gewandeld en even focussen op de ademhaling..  :') De twee vrienden hielpen nog mee met Sam (lees: ontfermden zich over Sam) en toen hun ene getrakteerd in de kantine waar bleek dat de kleine man 64.27% en een 2e plek gelopen had! Supersammie!! Geinig was ook dat we in de losrijpiste nog zeiden dat Sam voor twee moest lopen, normaal had die vriendin nl. ook mee gereden maar door een probleempje met haar paard op het laatste moment moeten afmelden.. Dus nu moest Sam ook voor haar paard lopen...

Proef 2 een beetje vinniger losgereden dat ie wat meer uit zichzelf zou lopen.. Proef twee voelde gewoon goed, weer klein foutje van mijn kant (ik gaf een zithulp omdat hij wat tegen mijn been ging "plakken" dus wilde hem eigenlijk iets meer buigen maar Sam is heel gevoelig op die hulpen en interpreteerde het als een galophulp dus hij sprong braaf, zoals hij geleerd heeft, aan in galop maar dat was dus niet mijn bedoeling..  Moet nog beetje wennen aan de nieuwe dosering...) maar verder liep hij goed dus ik gokte toch wel op een 65% en een 4e a 5e plek moest, ondanks de concurentie, toch haalbaar zijn hoewel ik er ook rekening mee hielt dat die jury extreem streng is.. Dus misschien toch eerder 63%? Ik ben nl. altijd een klein beetje "bang" om voor deze man te rijden omdat ie zo streng is ... Je hebt wel altijd veel aan zijn commentaren hoor maar hij maakt altijd wat indruk op mij zeg maar...

En toen kwam de prijsuitreiking waar dus bleek dat Sam 74.21% gelopen had en een 1e plek!
Ik kon wel dansen!! Ben weer helemaal opgeladen en vol goede moed en ik kijk helemaal uit naar de volgende wedstrijden! begrijp me niet verkeerd, ik ben realistisch genoeg om te weten dat dit nog maar één keer is (enfin, vorig jaar heeft ie ook nog een paar keer tegen de 70% gelopen maar dat waren dan toch eerder "toevalstreffers" zeg maar) en dat we nog een lange weg te gaan hebben. Maar ik had wel het idee in de proeven meer te zeggen te hebben, meer controle te hebben.. Kon zijn spanning makkelijker laten af vloeien dan voorheen... Hij moet wel nog iets meer "uit zichzelf blijven lopen" voor mijn gevoel (nu moet ik hem erg ondersteunen om zijn tempo te houden) maar daarvoor loopt hij B proeven en geen Z proeven..... Omdat we nog werkpunten hebben. Maar ben wel erg trots op mijn mannetje! Ook gewoon de kleine dingen, Sam die niet kon stilstaan, zo nerveus was... We laden hem af en hij komt gewoon als een braaf, wel opgevoed paard langs je staan en je kan rustig zijn hoofdstel aan doen zonder dat ie, zoals ie in het begin wel eens deed, je alvast een rondleiding gaf... Da's toch een teken dat hij ook rust gevonden heeft bij ons? En daar ben ik blij om.. Dat hij zich fijn voelt..

En om alvast de vraag te beantwoorden die vermoedelijk gaat komen;
's maandags moest ik in het ziekenhuis zijn waar ik sowieso gevraagd heb naar een paar "bijwerkingen" van de medicatie die ik neem en daar bleek dat de hyperventilatie waarschijnlijk ook een bijwerking is. één van de medicijnen die ik moet nemen heeft blijkbaar de neiging om wat te gaan kloten met je hartritme, niet extreem als in hartstilstanden enzo, maar als je inspanning doet en je hartslag dus "van nature" omhoog zou gaan dan kan die medicatie dat een beetje "verergeren" en een te hoge hartslag (hoger dan normaal) is stap 1 naar hyperventilatie.... :+
Er werd eigenlijk afgeraden om echt te sporten zolang ik dit neem maar da's nog minstens 3 weken deze dosis en dan pas afbouwen ..
Punt is dat ik dus voor het ene juist moet blijven bewegen (voor die linkerkant en mijn algemene conditie en uithoudingsvermogen na het infarct) en door het andere weer niet... Dus eigenlijk "in overleg" besloten dat ik extra goed zou gaan luisteren naar mijn lichaam.. Nu ik weet dat de medicatie die hartslag wat beïnvloedt bij inspanning hoef ik niet meer te panikeren als ik het voel en vermoed ik dat ik het makkelijker ga kunnen laten af vloeien.. We zullen het de 10e november weten. :+

óh!! En Pret zit op de helft van haar dracht!!

[Ayasha]

hihi bedankt, het lange verhaal is ook meer voor de liefhebbers hoor!
Staat een hoop in dat eigenlijk niet zo heel erg van belang is.
Mijn vrienden zeiden al dat ze een checklist voor me gingen maken of dat ik anders maar een singel in Sam's maat in hun auto moet leggen ofzo..
Da's beetje het nadeel aan een chaoot zijn... (en mijn moeder wordt er, terecht waarschijnlijk, een beetje gek van want zij is vaak nerveuzer op wedstrijd dan ik... Ik ben dan meer van "voor alles is een oplossing te vinden, gene paniek" maar mams is dan stiknerveus... )

Máár ik heb nu een extra cap en zijn reserve singel in mijn koffer gelegd en mijn laarzen liggen ook standaard in de koffer gezien ik thuis met chaps train) dus vanaf nu heb ik het hoognodige altijd bij.

[Ayasha]

Gezien ik even niet fit genoeg ben om te rijden (moet morgen voormiddag naar daghospitaal voor een infuus met ijzer en dan zou ik weer opgelapt genoeg moeten zijn om weer zelf te rijden) is KDV lekker op Sam gestapt vandaag... Wat is het toch leuk om je paard te zien lopen onder zo'n ruiter. Je zag hem door de minuten heen veranderen... Sowieso stapt Sam veel vlijtiger door maar de beweging is ook anders.. Soepeler, en zijn algemene manier van doen en lopen (in alle gangen trouwens) is gewoon moeiteloos en relaxed, dat voel ik ook wel als ik er op zit natuurlijk maar toch is het ook wel eens leuk om te zien... hij heeft een beetje de tred die je linkt aan jonge, krachtige paarden in de bloei van hun leven zeg maar... Je ziet dat hij zich goed voelt.

En KDV zijn manier van rijden, die eigenlijk gewoon vnl uit belonen bestaat (dat gaat met Sam zo van "Nee, neee... Jaaa!!! Goedzo!!!" en dan zie je die oortjes van Sam even naar voren flitsen van "aha!". Heerlijk zo'n expressief paard), KDV zal zich vast de hele rit hebben afgevraagd waarom ik zo onnozel zat te grijnzen... Nou KDV: ik was aan het genieten van hoe mijn paard op jou reageerd en hoe hij zich uit drukt... Ik blijf er bij dat ik zelden een paard gezien heb dat zó veel uitdrukkingen heeft...

Als KDV hem dan iets nieuw vroeg dan zie je hem ook gewoon rustig blijven en "denken" en dan maar een reactie geven en wachten of dat de juiste is... Je ziet het hem echt rustig verwerken... Vroeger zou het paniek en spanning geweest zijn... Die komt er nu niet echt bij kijken.. Ja tuurlijk, in het zoeken komt er wel íets spanning, maar hij blijft gewoon rustig, raakt niet meer in paniek en komt niet meer recht overeind omdat ie het niet snapt... En aahhh wat is het toch eigenlijk ook een knap dier als ie werkt... Puur kwa bouw is Sam eigenlijk helemaal niet zo'n knap paard... Maar als hij dan correct aan het lopen gaat...

En als KDV dan af stapt krijgt ie eerst een neus van Sam in zijn armen zo van "baasje geeft me altijd een knuffel als ze af stapt dus jij ook!" en tsja.. Sam is dusdanig charmant dat volgens mij geen mens hem dat kan weigeren! hij gaat ook niet schuren oid, hij komt echt gewoon zijn aai "ophalen".

Ik hoop dat ik morgen meteen verschil merk van die baxter! Als KDV Sam gereden heeft voel ik een wereld van verschil als ik de dag erna op stap! Dus ik wil er morgen graag op!!

[valaise]

*wilt filmpje zien*

Je beschrijving is zo beeldend.
Klinkt alleszins goed, voor het paard dan toch, en hopelijk ook voor jou, na je infuus.